کلامی از شیخ بهایی:
آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست،
زیرا :
اگر بسیار کار کند، میگویند احمق است !
اگر کم کار کند، میگویند تنبل است !
اگر بخشش کند، میگویند افراط می‌کند !
اگر جمعگرا باشد، میگویند بخیل است !
اگر ساکت و خاموش باشد میگویند لال است !
اگر زبان‌آوری کند، میگویند ورّاج و پرگوست ..!
اگر روزه برآرد و شب‌ها نماز بخواند میگویند ریاکاراست !
و اگر نکند میگویند کافراست و بی‌دین ..!
لذا نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد
و جز ازخداوند نباید ازکسی ترسید.
پس آنچه باشید که دوست دارید.
شاد باشید ؛ مهم نیست که این شادی چگونه قضاوت شود.
